بازار و بورس – سهام عدالت و مسکن مهر، دو تعهد غیرمتعارفی بود که با بالاترین بازدهی اجتماعی و کمترین توجیه اقتصادی، کلید خورد.
در موضوع مسکن مهر، تنش های بسیاری اتفاق افتاد که شرح آن در این مجال اندک نمی گنجد اما هدف این نوشتار، مبحث سهام عدالت را دنبال می کند.
انتشار سهام عدالت و توزیع آن در بین اقشار آسیب پذیر جامعه، از نگاه صاحبنظران اقتصادی عموما به رفتاری پوپولیستی و فاقد پشتوانه کافی تعبیر شد اما دولت تدبیر و امید تمامی تعهدات قبلی را پذیرفت و سهام عدالت به ابزار امیدآفرینی مالی برای عامه مردم، مبدل شد.
اگر به فرایند انتشار اوراق سهام عدالت و توزیع آن توجه کنیم به این حقیقت می رسیم که دارندگان این سهام در سال های نخست، امید چندانی به بازدهی آن نداشتند اما بعد از رونق بازار سرمایه، سطح انتظارها بالا رفت و دیگر کمتر کسی است که از ارزش ذاتی سهام خود بی اطلاع باشد.
حساسیت “محمد علی دهقان دهنوی” به عنوان سکاندار سازمان بورس در خصوص ارزش سهام عدالت و اخطارهای پیاپی به شرکت های متولی، چراغ امید را در دل سهامداران عدالت، فروزان نگه داشته و این در حالی است که بسیاری از صاحب منصبان امروز اقتصاد کشور به هیچ عنوان با روش واگذاری سهام عدالت، موافقتی نداشته و ندارند.
همانگونه که دولت تدبیر و امید، تبعات مثبت و منفی برنامه ریزی ها و سیاستگذاری های دولت پیشین را پذیرفت، دولت جدید هم باید تکانه های اقتصادی دولت فعلی را قبول کند و بی عذر و بهانه در چارچوب تعهدات، عمل کند.
علیرضا محمدی – کارشناس بازار
