بازار و بورس- امروز، هفتم فروردین ۱۴۰۰، سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین امضا میشود. همواره در روال بازارهای سرمایه گذاری و دارایی، هر خبری از مذاکرات بینالمللی، منجر به سیر صعودی بازار و اصلاح قیمت دلار میشد. این بار اما قرارداد ایران و چین، نگرانی و حاشیههای بسیاری بهدنبال داشته است. به باور برخی از کارشناسان اقتصادی و بازار سرمایه، بخشی از این نگرانیها، ناشی از فشارهای بینالمللی تحت نفوذ امریکا بر ایران است، چراکه تاکنون تجربه ثابت کرده بسیاری از قراردادها، با فشارهای امریکا بر کشور طرف قرارداد با ایران، عملیاتی نشده و در حد نوشتهای بر کاغذ مانده است.
بهادر بیژنی، جانشین رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار در امور بینالملل در گفتوگویی با «بازار و بورس» تاکید کرد: « در چهار، پنج سال اخیر با توجه به محدودیتهایی که وجود داشت، بازار سرمایه کشورهایی را بهعنوان بازار هدف انتخاب کرد که با آنها وارد تعاملات عمیق و سازنده شود. یکی از این بازارهای هدف، چین بود. همزمان با تنشهای بینالمللی – بهخصوص میان امریکا و چین- کشور ما موافقنامهای با نهاد ناظر چین امضا کرد که نکته مهم این توافقنامه، ضرورت تأیید وزارت اقتصاد و وزارت امور خارجه چین بود که خوشبختانه انجام شد.»
بیژنی با اشاره به استراتژیک بودن قرارداد ۲۵ ساله همکاری میان ایران و چین، توضیح داد: «نسبت به روزهای اوج تنش، شرایط بینالمللی در حال حاضر وضعیت آرامتری دارد. در این شرایط این قرارداد میتواند تأثیرات مثبتی بر همکاری دو بازار سرمایه داشته باشد و امیدوار هستیم بتوانیم این تعاملات را گستردهتر کرده و در چارچوب پروژههای مشترک حرکت کنیم. با توجه به اینکه بعد از امریکا، کشور چین بزرگترین بازار سرمایه –اوراق و کالا- در جهان بوده و اهمیت ویژهای دارد، باید بگویم بازار سرمایه این کشور، از دید کل جهان با اهمیت شده و قرارداد استراتژیک ۲۵ ساله همکاری و قرارداد ما با نهاد ناظر این کشور ( ؟؟؟ ) میتواند منجر به بهبود شرایط بازار سرمایه و تسهیل همکاریها باشد.»
جانشین رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار در امور بینالملل، در مورد نگرانیها یا بدبینیها به چنین توافقهایی، تاکید کرد: «اولین نگرانی که در مورد همکاری با کشورهای دیگر مطرح میشود، شوک ناشی از ورود حجم وسیع سرمایهگذارهای خارجی و خروج یکباره آنها از بازار است. این نگرانی، نهتنها در مورد چین، که سالها در بازار سرمایه مطرح است. باید این نکته مطرح شود که براساس قانون، هر سرمایهگذاری به بازار کشور وارد شود و بیشتر از میزان مشخص سهامی را در اختیار داشته باشد، سرمایهگذار استراتژیک بهشمار میروند و زمانی که بخواهند از بازار خارج شوند، نیاز به کسب مجوز و طی کردن فرایندهای مشخص دارند. بنابراین نگرانی چندانی برای خروج یکباره آنها وجود ندارد. با این حال، نکته مهم این است که بازار سرمایه ایران، فاصله زیادی با نگرانی از حضور گسترده سرمایهگذار خارجی دارد. در واقع باید گفت در حال حاضر حجم سرمایهگذاری خارجی ما، در شأن بازار نیست. هرچند که نسبت به پارسال افزایش ارزش دوبرابری داشته اما واقعیت این است که درصد سرمایهگذار خارجی نسبت به کل بازار، بسیار اندک است. اگر روزی هم ورود سرمایهگذار و شرکتهای خارجی در بازار افزایش پیدا کند، در قانون شرایطی برای ورود این افراد و شرکتها لحاظ شده است.»
به گفته بیژنی، بهطور کلی ورود سرمایهگذاران خارجی چینی و خرید محصولات (سهام، اوراق و …)، همچنین سرمایهگذاری آنها در نهادهای مالی ما، فرایند و چشمانداز مثبتی بهدنبال دارد.