بازار و بورس- یک کارشناس بازار سرمایه معتقد است که عدم اعتماد و تصمیم های اشتباه بیشترین ضربه را به بازار سرمایه وارد کرده است. 

حمید گلپاشا عضو هیت مدیره لوتوس پارسیان در گفت و گو با بازار و بورس می گوید: در بازار عدم اطمینان وجود دارد و این عدم اطمینان به هزار و یک دلیل به وجود آمده است. یکی از دلایل این است که از قبل توصیه به ورود به بورس شد و بعد با افت شدید مواجه شده است و این افت هم برای افراد و سرمایه‌گذار‌های جدید و آن‌ها که خیلی در جریان اتفاقات بورس نبودند و فقط دیدند که بازاری وجود دارد و می‌توان از آن سود کرد نتوانسته اند توجیه کنند .

این کارشناس بازار سرمایه افزود: این اطمینان از دست رفته را به این زودی‌ها نمی‌توانند به دست بیاورند. علت این که همچنان ما می‌بینیم که بازار نمی‌تواند خود را جمع و جور کند، این است که پول جدید وارد آن نمی‌شود، افراد جدید به آن ورود نمی‌کنند و آن‌هایی هم که بودند تا آن جا که توانسته‌اند رفته‌اند؛ یعنی کوچ کردند و پولشان را  در بازار پول یا بازار‌های موازی مثل ملک، ارز، طلا سرمایه گذاری کرده اند. 

گلپاشا در خصوص تصیم های گرفته شده طی چند ماه اخیر می گوید:  دومین اتفاقی که در بازار افتاده، این است که یک سری تصمیمات اشتباه گرفته شد که به نظر من این تصمیمات اشتباه به نفع حقیقی‌های بازار نبود. حتی این داستان نوسان هم که _۲ و +۶ است، در نهایت به نفع بازار یا سرمایه‌گذار، به ویژه سرمایه‌گذار حقیقی نیست، علت هم این است که پول در دست حقوقی‌ها و افراد بزرگ است.

عضو هیت مدیره لوتوس پارسیان با اشاره به روزهای قبل از تغییر دامنه نوسان می گوید: افراد در گذشته وقتی می‌دیدند که سهم در طول سه، چهار روز یک باره ۱۵، ۲۰، ۳۰ درصد پایین می‌آید، رغبتی برای خرید سهام پایین پیدا می‌کرند اما در حال حاض چند روز طول می‌کشد که سهم ۱۰ درصد پایین بیاید، به همین دلیل کسی سهم نمی‌خرد. کسی که می‌خواهد در حجم بالا بخرد، منتظر می‌ماند که پایین بیاید.

گلپاشا افزود: همین کاهش حجم معاملات به ویژه در منفی‌ها، باعث می‌شود که بازار خیلی تحرک و هیجان نداشته باشد. جبران این تصمیمات اشتباه زمان می‌برد که هم بازار خودش را بیابد، هم این که سرمایه‌گذار‌های جدید ببینند که این بازار ثبات دارد؛ اما همچنان ثباتی دیده نمی‌شود، از نظر قانون‌گزاری و تصمیمات نهاد ناظر می‌گویم، نه ثبات قیمتی. این اتفاقات باعث شده است که بازار به هم بریزد. در مورد همین‌ه تصمیم ها هم ما اطمینان نداریم که یک ماه بعد، دو ماه بعد یا دو هفته بعد چه اتفاقی می‌افتد، یک تصمیم جدید گرفته می‌شود یا این که نه، همان قبلی‌ها را می‌خواهند ادامه بدهند و فقط روش‌هایش عوض می‌شود.