بازار و وبورس- یک کارگزار بازار سرمایه معتقد است که سهامی عام شدن کارگزاری‌ها می تواند منجر به اتفاق های خوبی در این صنعت پرریسک شود. 

درحالی که قرار بود شرکت های کارگزاری از شهریور ماه سال گذشته مراحل سهامی ام شدن را طی کنند و در بازار سهام پذیرفته شوند، اما هنوز این اتفاق رخ نداده است و سازمان بورس و اوراق بهادار هنوز اساسنامه شرکت‌های سهامی عام برای کارگزاران بورس را تهیه و تصویب نکرده است. در این خصوص در هفته گذشته قائم مقام نیز گفته بود: کانون کارگزاران بورس طی دو سه سال گذشته نامه ای تحت عنوان سهامی عام شدن کارگزاری ها زد که عمدتاً به نفع سرمایه گذاران خرد ، بازار و صنعت کارگزاری است و جلسات متعددی هم در این خصوص در سازمان بورس برگزار شد اما به جایی نرسید.

حسن رضایی پور مدیرعامل کارگزاری مدبر آسیا در گفت و گو با بازار و بورس گفت: در واقع برای صدور مجوز جدید کارگزاری توسط سازمان بورس باید اول این شرکت ها به سهامی عام تبدیل شوند. این شرط کلیه قشر سرمایه گذاران را در بر می گیرد و همه می توانند سهامدار شده و از مزایا بهره مند شوند تا منحصر به افراد خاص نباشد و شرکت های کوچک تشکیل نشوند.

این کارگزاری بازار سرمایه در خصوص مزیت های این طرح گفت: ورود شرکت های سهامی عام به این صنعت ضمن اینکه نشاندهنده قدرتمندی بیشتر آنها است حکایت از افزایش دامنه خدمات، تحت نظارت بودن و عدم رقابت مخرب دارد. علت اعطای مجوز تاسیس کارگزاری جدید این است که ادعای انحصار در این صنعت وجود دارد اما به نسبت بقیه نهادهای مالی همانند مشاور سرمایه گذاری، سبدگردان و … ۱۰۸ کارگزاری وجود دارد که تعداد کمی نیست. به هر حال اگر انحصار هم وجود داشته باشد با شرط ورود سهامی عام بودن ، شائبه های موجود برطرف می شود.

وی افزود: در وهله دوم  با این اقدام صورت های مالی کارگزاری ها به همراه موارد تقسیم کارمزدها، درصد میزان کارمزد دریافتی، چگونگی ارائه خدمات به مشتریان و کسب بازدهی برای سهامداران قابل مشاهده شده و به ارتقای شفافیت اطلاعات و نظارت عموم بر عملکرد کمک می کند و در نهایت مسئولیت نهاد ناظر هم تسهیل می شود.

رضایی فرد با بیان اینکه این طرح باعث تامین مالی شرکت ها برای ارائه خدمات بهتر می شود گفت: انتظار می رود با نامه اظهار نظر کانون درخصوص اعطای مجوز تاسیس کارکزاری ها، یکی از اصلی ترین پیشنهادات مبنی بر سهام عام شدن این شرکت ها محقق شود. به این واسطه جذب سرمایه های جدید، ایجاد زیرساخت های مطلوب سخت افزاری و نرم افزاری، پوشش جغرافیایی جدی با حضور در شهرستان ها و مهمتر از همه کاهش ریسک صنعت هم رقم می خورد و بستر عرضه اولیه سهام این شرکت ها شکل می گیرد.